Η μοναξιά της ασφάλτου

Τίτλος - Η Μοναξιά της Ασφάλτου

Συγγραφέας – Δημήτρης Μαμαλούκας

Εκδ – Λιβάνη

Σελ – 344

Η μοναξιά της μεγαλούπολης. Η μοναξιά της ασφάλτου. Θέμα αναλυμένο χιλιάδες φορές από ειδικούς και μη, εντούτοις στα χέρια του Μαμαλούκα ή καλύτερα στο μυαλό του, το πρόβλημα γίνεται πιο υπαρκτό.

  Χαραχτήρες άρτιοι, πιστευτοί (από τα μεγάλα ατού του βιβλίου) οι οποίοι σε βάζουν σε πειρασμό να τους αναζητήσεις γύρω σου, στην καθημερινότητά σου. Ιδιαίτερα ο Τσίκης ο μπάτσος είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρος από ποτέ. Άνθρωποι εγκλωβισμένοι στη βρόμικη Μητρόπολη, ανυπεράσπιστοι απέναντι στη φρικτή ομίχλη, τη νοσηρή ατμόσφαιρα με τις φανερές ομοιότητες με το αριστούργημα Sin City.

  Οι ήρωες τοποθετούνται στην αφιλόξενη πόλη να ζουν τις ζωές τους, στοιχειωμένος ο καθένας με τα δικά του φαντάσματα, αρχικά με μόνο δεσμό την ίδια την πόλη, μια πόλη που στην πορεία (όπως η ίδια η μοίρα) θα φέρει τον ένα στο δρόμο του άλλου, με τις ανάλογες συνέπειες.  Ιδιαίτερα απολαυστικές οι γνώσεις του συγγραφέα γύρω από τα αυτοκίνητα και κυρίως τη μεγάλη μαύρη Μάστανγκ του ’68, ένα αυτοκίνητο θρύλος, καθώς και τη φοβερή Mercedes.

  Στα κατά του βιβλίου το γεγονός ότι – στο πρώτο μέρος τουλάχιστον – η ιστορία εκτυλίσσεται πολύ αργά, δίχως κάτι συνταρακτικό ή κάποιες ανατροπές. Από το δεύτερο μέρος και μετά, όμως, το βιβλίο μοιάζει να παίρνει μπρος και να αποκτά τον όγκο της Mercedes και τη δύναμη της Μάστανγκ. Είναι από αυτή την άποψη ένα βιβλίο δυο ταχυτήτων, που όταν αναπτύσσει ταχύτητα παρασύρει τα πάντα μαζί του.

  Ο αναγνώστης μπαίνει στο θέμα του βιβλίου σχετικά εύκολα, χάρη κυρίως, στο γεγονός ότι λίγο πολύ όλοι ξέρουμε κι έχουμε βιώσει την ατμόσφαιρα της μεγαλούπολης. Δεν είναι σίγουρα το καλύτερο βιβλίο του Μαμαλούκα, δεν ταράζει και δεν συγκλονίζει. Φυσικά, δεν αφήνει τίποτε πίσω του όταν το τελειώνεις, εκτός ίσως από ένα συναίσθημα μελαγχολίας το οποίο σβήνει γρήγορα.

  Προτείνεται με καφεδάκι, ελάχιστη ζάχαρη και χωρίς γάλα, με θέα την πόλη της ασφάλτου.